Calap Ne Demek?

Calap, Türkçe’de ‘özürlü, sakat’ anlamına gelen bir sözcüktür. Calap kelimesi, Orta Asya Türkçesi ve Türkçe’nin Orta Asya kökenli kullanımından gelmektedir. Calap, özürlü bireylerin fiziksel veya zihinsel durumlarından dolayı onların normal bireylere göre daha az iş görme, hareket etme veya diğer alanlarda çalışma olanaklarına sahip olmalarını ifade eder.

Calap’ın Kökeni

Türkçe’ye calap kelimesinin girişi, Orta Asya Türkleri tarafından 8. yüzyılda gerçekleştirilmiştir. Türklerin bu kelimeyi kullanmaya başlaması, sakat bireylerin otorite altında tutulmasının ve sosyal çevreden dışlanmasının başlangıcını ifade ediyor. Daha sonra, Türkçe’nin Orta Asya kökenli kullanımı aracılığıyla, kelime Avrupa’ya da yayılmaya başladı.

Calap Kavramının Bugünkü Anlamı

Bugün, calap kelimesi, normal bireylere göre daha az olanaklarla hareket eden, eğitimli, çalışma veya diğer alanlarda çalışabilen, özürlü bireyleri ifade etmek için kullanılmaktadır. Özürlü bireyler, fiziksel veya zihinsel olarak engelli olabileceği gibi, duyusal, sosyal veya davranışsal bozukluklara da sahip olabilir. Bu bireylerin haklarının korunmasının çalışmalarına, özürlü bireylerin haklarının korunması konusunda çalışmalar yürütülmektedir.

Calap Kavramının Toplum Tarafından Kabulü

Özürlü bireylerin toplum tarafından kabulü, bu bireylerin haklarının korunması için önemlidir. Özürlü bireyler, çalışma alanında veya diğer alanlarda adil bir şekilde hareket edebilme ve normal bireylere eşit olarak değerlendirilme hakkına sahiptir. Bu nedenle, toplum tarafından bu bireylerin kabul ve anlayış görmek çok önemlidir. Aynı zamanda, özürlü bireylerin toplum tarafından kabul gören bir kavram olarak calap kelimesinin kullanılması, bu bireylerin korunmasına ve haklarının korunmasına katkıda bulunacaktır.